อากาศธาตุอนัตตา

 

                ๕. อากาศธาตุ  มีอากาศธาตุภายใน มีอากาศธาตุภายนอก อากาศธาตุปกติ หมายถึงอากาศทั่วไป อากาศภายนอก หมายถึงสูญญากาศทั่วไป

                อากาศธาตุภายใน หมายถึง ช่องว่างในกายที่ลมปกติ ไม่กระทบ! เป็นสูญญากาศใช่ไหม? ใช่! เมื่อใช่มีตัวตนไหม? ไม่มี! อนัตตา ความไม่มีตัวเป็นของตนก็บ่งชัด! เป็นความว่างเปล่าจากตัวตน!

                เมื่อรู้ทราบชัดถึงความว่างเปล่าจากตัวตน! เป็นที่สุดสุดของตัวตนที่แตกสลายแล้วเป็นอากาศธาตุนั่นเอง แล้วก็สมมุติ เรียกว่าเป็นอนัตตา จริงไหม? จริง! เออ!ได้รู้ขึ้นอีกนัยหนึ่งแล้ว !!

                จิตที่ยึดถือความว่างเปล่า เป็นตัวตน เป็นทุกข์ไหม? เป็นทุกข์ ! จิต! นี่เองเป็นสมุทัย! เหตุให้เกิดความทุกข์ มีตัณหา ความอยากในความว่างเปล่า ! เหตุให้เกิดทุกข์ใช่ไหม? ใช่ ! จิตรู้ทันจิต พิจารณาจิต เห็นจิต รู้ในความเกิดดับของจิต แล้วดับอุปาทานความยึดถือของจิตในจิตได้  เป็นนิโรธะความดับทุกข์ในความอยากของตัณหา ดับทุกข์ในความอยากได้ไหม? ได้ ! รู้ได้ตามเป็นจริงในอากาศธาตุ แล้วอุเบกขาวางเฉยในความรู้สึก เป็นความสงบ มีความพอดี เป็นมรรค หนทางเข้าถึงความดับทุกข์ ได้ดำเนินจิตถึงความว่างตามอากาศธาตุไม่มีอาลัยอะไร? เป็นความพอดีแล้วใช่ไหม? ใช่ ! ปล่อยความรู้สึกให้ซึมซับ ทราบความว่างในความไม่มีอะไรด้วยความสงบของจิต เต็มที่เต็มอิ่มของใจแล้ว ถอนออกเป็นวิมุติสุดสิ้นภาระของจิต วางเฉยต่อการยึดติด ที่เป็นอากาศธาตุไปแล้วใช่ไหม? ใช่ ! ความเป็นอนัตตาตัวตนของอากาศธาตุ ไม่มีจิตก็คงว่างเปล่าเป็นอากาศธาตุสมมุติไปด้วย การพิจารณาอากาศธาตุเป็นการพิจารณาอนัตตาโดยตรง ! ความว่างเปล่าจากตัวตนนั่นเอง ! อากาศธาตุภายในอากาศธาตุภายนอกรู้ได้ที่จิต! ถ้าไม่มีสติปัญญาก็หารู้ได้ไม่ เพราะเป็นการพิจารณาความไม่มีความว่างเปล่า ในความว่างเปล่าจะปรากฏอะไร? ก็ปรากฏตัวรู้ตัวเดียวไงล่ะ! ท้ายสุดตัวรู้ก็ดับ แต่ก็รู้ละเอียดขึ้นไปอีก เพราะความว่างเปล่าของอากาศธาตุไม่มีอะไรให้รู้ จิตก็โอปนจิตเข้ามารู้ความว่างที่จิต แล้วก็ว่างเปล่าตามสมมุติไปด้วยกันดังนี้แล

• < ก่อนหน้า
• ต่อไป >