พระสูตรชีวิตพิจารณาธรรม วันอังคารที่ ๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๓๔
เวลา ๑๖.๔๔ น.
พระเมตตาที่ไหลมาแห่งความกตัญญู ให้ไม่หวังผล คือ ให้ด้วยเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขามนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน ถ้าเราจะโทษทุกข์แก่มนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ตามความรู้สึกนึกคิดของตน ก็อาจเสียความยุติธรรมไป คือ ให้โทษเกินไปบ้าง ให้โทษน้อยไปบ้าง ที่มากเกินไปหรือน้อยเกินไปก็ต้องตกเป็นของผู้ให้โทษเอง เพราะกรรม! ให้ผลเป็นยุติธรรม! ฉะนั้นควรให้กรรมนั่นเองลงโทษจะเป็นพอดีแก่กรรม! แก่โทษ ที่มนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลายจะพึงได้รับจงให้ทุกสิ่งที่ดีงามที่ทุกคนชอบและปรารถนาอย่าให้สิ่งเลวทรามที่ทุกคนไม่ชอบและไม่พึงปรารถนาเพราะผลแห่งการให้นั้นย่อมปรากฏชัดเป็นยุติธรรม |