เพ่งพระพุทธรูป หรือพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์
๑.พระนลาต
๒.พระกรรณ
๓.พระเนตร
๔.พระโอษฐ์
๕.พระนาสิก
พิจารณาคือการทำความเข้าใจ จำประทับให้ติดใจ ทำเพ่งให้จิตอยู่เป็นสมาธิ คือ หางานให้จิตทำ ทำเป็นประจำ เพราะธรรมดาจิตมักโกง ฟุ้งซ่านไปกับอารมณ์ต่างๆ การพิจารณาเพื่อล่อใจ เพื่อให้เกิดความสนใจ เหมือนเอาเหยื่อล่อปลา ถ้าไม่มีเหยื่อปลาไม่กินเบ็ด เราก็อดปลาเป็นอาหาร เพ่งพิจารณาฝึกหัดจิต ก็ได้ความรู้ เป็นเครื่องแก้โง่ ได้วิชาความรู้หรือคุณวิเศษด้วยอำนาจจิต ที่เป็นฌาน ความฉลาดรอบรู้จะปรากฏเกิดขึ้นเห็นเองเป็นปัจจัตตังไม่ต้องถามผู้อื่น มีปัญหาขึ้นที่จิต การแก้ปัญหาก็ปรากฏขึ้นที่จิต อาจสำเร็จมรรค ผล นิพพาน วิชชา ๓ วิชา ๘ อภิญญา ๖ จตุสัมภิทาญาณ ๔ ตามอำนาจวาสนา บารมีที่สั่งสมอบรมมา นาสิกจมูกหายใจเข้า เหมือนสูบเอาพระพุทธรูปมาตั้งไว้ในอก ตาเพ่งมองปรากฏ เหมือนลำแสงรัศมีจากพระพุทธรูปที่ออกจากตาทั้ง ๒ พระกรรณหูก็ได้สัททะสำเนียง เสียงพระดำรัสธรรมคำสั่งสอน พร้อมกับเห็นพระโอษฐ์ยิ้มน้อยๆ เมื่อเพ่งมอง พิจารณาว่าอย่าประมาท
