บุญ คือ ความยุติธรรม ที่ประกอบด้วยเมตตาบ้าง กรุณาบ้าง มุทิตาบ้าง อุเบกขาบ้าง ในแบบแผนท่านว่าบุญคือ ความสุขใจ ความสุขใจนี้เป็นตัวผล ไม่ใช่ตัวเหตุ

                ผู้มีความยุติธรรมเป็นเหตุ  แสดงการสงเคราะห์มนุษย์ สัตว์ทั้งหลายด้วยเมตตาบ้าง ด้วยกรุณาบ้างด้วยมุทิตาบ้าง ด้วยอุเบกขาบ้าง เมื่อสงเคราะห์ดังกล่าวแล้วความสุขจะเกิดขึ้นในจิตใจ 

                อุเบกขาสงเคราะห์เพื่อป้องกันอันตรายต่อผู้ประทุษร้ายด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการ ตามล้างผลาญด้วยเข้าใจผิดโดยที่ไม่คิดตอบแทนใดๆเลย มุ่งความปรารถนาดีต่อมนุษย์สัตว์ทั้งหลายด้วยไม่ต้องก่อเวรสร้างกรรม ด้วยอุเบกขาจิตบริสุทธิ์ที่ทรงศีลทรงธรรม ด้วยนึกถึงกรรมเป็นใหญ่ เกิดขันติความอดทน มีอุเบกขาวางเฉยด้วยยุติธรรม ยุติ-หยุด! ธรรม-ธรรมชาติหรือธรรมดาที่หยุดแล้ว ที่สุดของธรรมก็คือ ความยุติธรรมเพราะหยุด เพราะดับ นิพพาน-สันติสุข