ผู้มีใจกรุณาผู้ตกทุกข์ได้ยาก  ก็ไม่อยากเกี่ยวข้องผู้ขาดเมตตากรุณา คนทุกข์คนจนเป็นผู้น่าสงสาร
        ผู้เป็นเศรษฐีธรรม  ก็ไม่ปรารถนาอยากได้ใคร่ดี  ตายแล้วเอาอะไรไปไม่ได้ รู้ตัวเองอยู่เสมอ 
        ผู้มีความรู้สึกดีเช่นนี้ เป็นการปฏิบัติดี จริงใจจริงจังที่สุด มักมีธรรมอันใคร่ครวญพิจารณาดีแล้ว เอามาแจกไม่รู้จักหมด
        ผู้แจกทรัพย์สมบัติเงินทอง ข้าวของ ยารักษาโรค นั้นรู้จักหมดสิ้นไป 
        ผู้รู้แจกธรรมทาน หมดแค่ตาย
        ผู้รู้มักน้อยสันโดษ ไม่ปรารถนาในสิ่งของผู้ใด ไม่กลัวอดตาย ด้วยคุณธรรมเป็นนักปฏิบัติชั้นยอด
        ผู้รู้  ครู  อุปัชฌาย์อาจารย์ ย้ำเตือนอยู่เสมอว่า ธรรมะอยู่ฝากตาย สละตายไม่ตายก็ได้ธรรมะ

                พระธรรมคำสั่งสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ยังเข้มข้นอยู่ในเส้นเลือด ไม่ทำตนเป็นเด็กอ่อนเกาะกินนมแม่ ชีวิตนักบวชเป็นชีวิตนักสู้ ต้องพึ่งตนเอง  สอนตนเอง ไม่ควรว่าใคร แต่ควรฝึกด่าว่าตัวเอง จนตัวเองเป็นครูด้วย เป็นศิษย์ด้วย บ่มนิสัย ทบทวน พระพุทธโอวาท ฝึกหัดทำตามคำสั่งสอน ฝึกหัดรู้จักกิเลสตัณหา อยู่มี่ใด อยู่ที่ไหน ฝึกใจให้สงบเงียบในบ้านในป่า ไม่คะนองกายวาจาใจ ไม่ควรปรารถนา เพื่อใหญ่ เพื่อดัง ไม่ตื่นตามเขา ไม่ควรเต้นตามใจ ฝึกสงบสงัด มักน้อยสันโดษในการดู ในการฟัง ไม่ทำความชั่ว ไม่ระคนด้วยกับผู้ตามอารมณ์ตามใจตน ไม่หวังผลตอบแทน เป็นการสร้างบารมีธรรม ด้วยความอดทน ด้วยเมตตากรุณา เพื่อไต่เต้าเข้ามรรคผล นิพพานสุดยอดต่อไป

                ฝึกหัดใกล้ชิด เป็นมิตรกับธรรมทุกประเภท สงเคราะห์ธรรมตามธรรมที่มีโอกาส ศาสนะประโยชน์ต้องรักษา อบรมไว้เพื่ออนาคต ของผู้มีบุญมีบารมี ผู้แก่เฒ่าก็มีกำลังลดน้อยถอยลง ก็เป็นธรรมชาติของสังขาร ทำให้เหมาะกับความจำเป็น ให้เป็นไปตามกำลังความสามารถด้วยปรารถนาให้ความอุ่นใจ แก่ผู้ยากไร้ทั้งปวง

                วัยอายุผู้เฒ่า กรำงานช้านานแล้ว สังขารโทรมแล้ว เจ็บป่วยเมื่อหนัก ไม่ได้หยุดพักหยุดเฉย ปูนนี้แล้วจะเรียกร้องทวงบุญทวงคุณเขาก็เปล่าประโยชน์ ชนทั้งหลายเพลิดเพลินประมาท ไม่ฝึกตัว ไม่สร้างความดีคราวหนุ่มสาว จะต้องเป็นผู้ผิดหวังในครั้งแก่เฒ่า แล้วจะมีใครเล่า? มาหวังดี ก็จะมีหมดกำลังใจไปทุกวัน มีแต่เขาจะกดขี่ดูหมิ่น ข่มเหงให้เจ็บช้ำกล้ำกลืน รังแกไม่มีลูก ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ ไม่มีญาติพึ่งพา เป็นผู้เฒ่าอนาถาลำบาก ยากจน
                ชนทั้งหลายอย่าหยามเหยียด  มีความขยันอดทนอย่าเกียจคร้าน สร้างฐานะและความมีศีลธรรม จะได้พบกับความสุขในวันข้างหน้า จงรักตน สงสารตนให้มาก จะได้พ้นทุกข์ยาก  พ้นความลำบากในใจคราวเฒ่ามาถึงเอย
                ท่านผู้เฒ่าผู้ชรา ผู้มีเมตตากรุณา มุทิตา อุเบกขา ตามธรรมที่ปฏิบัติมาแล้วเป็นสุข จึงมีใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ กรุณาเอ็นดูมนุษย์ สรรพสัตว์ทั้งหลาย ผู้ยังเวียนว่ายตายเกิดในภพทั้งหลาย จะได้รับทุกข์ เห็นทุกข์แสนสาหัส จงมีใจให้อโหสิกรรมแก่กัน อย่าผูกเวรก่อกรรมกันเลย  ชีวิตเป็นของน้อยนัก รีบปฏิบัติธรรม อย่ารอวันเวลาเลย  สุดท้ายนี้ขอให้มีความสุขกันทุกคน อย่าได้เบียดเบียนคนอื่นเลยนะคนดี
                “พระอรหันต์ก็ยังไปในงานนิมนต์ของโลก แล้วปุถุชนจะหนีโลกด้วยการทำตนให้พ้นโลก ตัดตนให้พ้นโลก โดยที่อาศัยโลก พึ่งโลก  การเข้าถึงธรรม  คือ การทำตนเข้ากับโลกแต่ไม่ติดโลก  การเข้าถึงธรรม ก็คือ เข้าใจโลก ที่รียกว่า โลกธรรม ๘ พิจารณาโลกธรรม ๘ ซึ่งมีลาภก็หมดลาภ มียศก็หมดยศ มีสุขก็หมดสุข มีสรรเสริญก็หมดสรรเสริญ ถูกนินทาก็จะเห็นชัดรู้ชัด ตามเป็นจริงก็เป็นอนิจจังธรรม ทุกข์ธรรมอนัตตาธรรม”